kafamda onca şey varken… yazamıyorum o onca şeyi. küfür etmek istiyorum bazen kendime. ne hale geldiğine bak demek istiyorum. ya da nereye gittiğine. önünü görmeli insan. bunun farkında olmalı. e olduk diyelim. kötü bir yola gittiğini bile bile devam etmek ne demek? belki basireti bağlanmak demek.. belki de cahillik bu. belki de Allah'ın takdiri. ama Allah sana iyiyi doğruyu ayırt etmek için akıl vermiş dimi? vermiş vermiş… bunu kullanmak gerek. her yönde hemde. boşlukta kalmamak gerek. ezber zihniyetine son. birilerinin fikirlerini kabul etme devri çoktan geçti. herkesin bir fikri olmalı. birbiriyle uyuşanlar daha derinleşmeli belki. belki birde karşıt fikirlerle konuşup bilgilenmeli, görgülenmeli. görgülenmeli mi? yoksa çok görgüye gerek yok mu? yani balığı yanlışlıkla balık bıçağıyla yemezsem ölür müyüm ben? yoksa balık mı üzülür bu hale? balık diye geçme.. keşke bir balık gibi olabilese bazıları. aylarca unutamayanlar var bazı şeyleri keşke bir balık gibi unutsak geçmişimizi,sadece dersleri alsak ve otursak yerimize 0(sıfır) alarak. evet otur yerine… 0… 

ne şiir yazmayı bilirsin sen ne de deneme. sen kimsin ki burda höykürüyosun.. evet kendine gel. bide kafanı salla emi?otur yerine… sınıfta kaldın haberin yok. silgin vardır kesin yanlışlarını hemen silmek için. ama onları telafi edecek bi kalemin var mı? ama tükenmez olsun. bu hayatta ki hangi yanlışımız tamamen silinebiliyor ki. tükenmez kalem kullanmalı, ki ne yazacağımıza dikkat edelim, aman silinemez diye yavaş yavaş yazalım. ve hayatı da işte böyle yaşayalım… sindire sindire ve dikkatli… hayat boş değil. hayat çok güzel. yaşıyoruz şükür… ve yazıyoruz…